Vogelpark Melany

Dinsdag 7 mei

Heerlijk geslapen bij Peggy en Al in Buderim. Al werden we weer vroeg gewekt. Niet door Nora, maar door een Kookaburra. Een vogel die als het ware lacht. Je weet niet wat je hoort. Net alsof er een aap in het oerwoud zit. Buderim ligt een stukje hoger dan waar Jordy woont en het is een paar graden kouder. Het ligt in een tropisch bos en het is er erg heuvelachtig. Peggy en Al hebben een groot houten huis met een grote veranda, een schitterende tuin met een zwembad. Ze hebben een eigen bananenboom in de tuin met grote trossen bananen. Vers van de pers dus. Het ligt wat afgelegen en je hebt daardoor veel privacy. De oprit loopt behoorlijk steil naar beneden. Ze hebben ook een grote zwarte hond met de naam Cailo, zoals Draper. Een lief beest. Marchien moest dus even weer wennen[e-263a]️. Het gaat echter prima.

Zowel Peggy als Al werken in het onderwijs en zijn erg benieuwd hoe wij ons pensioen ervaren. Zij willen aan het eind van het jaar ook met pensioen (retire). Ze maken lange dagen in het onderwijs, wat voor ons zeer herkenbaar is. Je bent nooit klaar. Je praat altijd over kinderen. Zoals wij nu leven, willen zij ook graag. Liever vandaag, dan morgen. Wij hebben dus best een klik met hun en eten ‘s avonds vaak samen. Al heeft een Noord- Australisch accent en dat is vooral voor mij nog wel eens lastig. Hij houdt daar wel rekening mee, praat iets langzamer of legt het nog een keer uit. Dit gaat prima. Peggy is van oorsprong Indonesisch en kan soms een woordje Nederlands verstaan. Leuk om te horen.

Deze dag was vooral een oppasdag. Samen met Peggy en Al gegeten. Marchien had gekookt. Kip met wokgroente en satésaus. Viel goed in de smaak. Al ging vroeg naar. Hij was erg versleten. Lange dag gehad met veel vergaderingen.

Woensdag 8 mei

In de buurt van Maleny is een vogelpark met botanische tuinen. Met Jordy, Marchien en Nora in de auto daar naar toe. Ongeveer drie kwartier rijden in een prachtige, heuvelachtige omgeving.

Dit park ligt op een heuvel en heeft prachtige vergezichten op de Glass House Mountains. In de gevederde vriendenclub kunnen je kennismaken met verschillende vogels. Ze komen bij je op de arm zitten. Nora vond het geweldig interessant. Het park heeft ook vrijloopvolières, waar je met een gids doorheen wandelt. Bird World herbergt verschillende inheemse en exotische soorten. Bezoekers kunnen ara’s, Alexandrijnen, zonneparkieten, zwarte kaketoes en Amazonepapegaaien op hun hoofd en schouders laten landen. Van tevoren moesten we alle glitterzaken verbergen of af doen, zoals oorbellen, kettingen en horloges. Ook kon je een ‘ zwabber’ meenemen in de kooi, als je liever niet wilt dat ze op je hoofd landen. Voor Nora van belang en voor mijn kale knikker.[e-1f61c].

Het werd een heel spektakel. Zie foto’s.

Ook was er een kinderboerderij met cavia’s, konijnen, geiten, ezels, kippen en zelfs een kalfje. Nora liep natuurlijk door de stront, maar beter stront aan de schoenen, dan stront aan de knikker.

Aan het eind van de dag nog een zwarte verrassing, namelijk een slang op ons pad, de Red Belly Black Snake. Een best wel giftige slang, die regelmatig mensen bijt. Er zijn geen mensen aan de beet gestorven, maar je wordt er wel flink ziek van.