De laatste week

Maandag 20 mei

De avond ervoor had ik de auto in de garage gezet. De andere morgen bleek dat ik een Cane toad ( rietpad) naar zijn grootje had geholpen. De Nederlandse naam is reuzenpad. Hij lijkt op de Nederlandse pad, maar is veel groter. Hij kan wel 20 cm groot worden en is voor andere dieren erg giftig. De kikker werd hier vrijgelaten om insecten en muizen te bestrijden, maar i.p.v. deze dieren op te eten, richtte hij zich op bijv. amfibieën die ook insecten eten. Ze behoren nu eigenlijk tot de dieren die een ecologische ramp hebben veroorzaakt, doordat ze in gebieden terecht zijn gekomen waar ze niet horen.

We zijn maandagmorgen eerst naar de universiteit geweest. Kay, de voormalig eigenaar van de coffeeshop bij ons appartement, is op de universiteit een coffeeshop begonnen. Zij kon niet langer stilzitten. We hebben Nora als jongste student aangemeld voor de studie Drents. Ze zoeken nog naar een leraar. Op het terrein van de universiteit lopen ook wilde kangoeroes. We hebben drie grote van dichtbij gezien. Een lekkere cappuccino gekregen van Kay en Nora weer een babycinno.

Daarna zijn we naar de Ginger Factory in Yandina geweest. De fabriek stond altijd in Buderim en is verplaatst naar Yandina. Ginger is gember en deze worden daar speciaal gekweekt zonder bestrijdingsmiddelen. Gember is, door onderzoek bewezen, erg gezond. Het is een kruidengeneesmiddel voor een breed scala aan aandoeningen, waaronder spijsverteringsproblemen, misselijkheid, artritus en spierpijn. We kregen een rondleiding met veel informatie over hoe gember zelf te kweken. Jordy mocht even helpen om de gemberknollen uit de grond te trekken en deze onder de kraan af te spoelen. Hij kreeg ook een aantal knollen mee. Ze vermeerderen zich in de grond. De fabriek is een soort park geworden met allerlei natuurlijke onderdelen, waar je overigens apart voor moet betalen. Voor kinderen een leuk park met een heuse trein. We hebben met Nora een tochtje door het park gemaakt.

Dinsdag 21 mei

We zouden naar een aardbeienboerderij in het binnenland in The Glass House Mountains. Onderweg gestopt voor een kop koffie in een cafeetje met een schitterend uitzicht op The Mountains. We waren daar al een keer eerder geweest. De route daar naar toe is prachtig. Je gaat echt het binnenland in met een heel andere omgeving. Heel veel bos met af en toe een paar huizen of een klein gehuchtje. Heel bijzonder.

Tijdens de stop kwamen we er achter dat het seizoen voor de aardbeien nog niet was begonnen. We konden dus niet plukken, wat onze bedoeling was.

We zijn toen naar Beerwah gereden en hebben daar geluncht. Ook weer een heel andere omgeving dan waar Jordy, Elly en Nora wonen. Restaurants waar stevig gegokt wordt en ruig volk rondloopt. Prachtig en misschien wel het echte Australië.

Woensdag 22 mei

Zoals iedere ochtend, een frisse duik in het onverwarmde zwembad. Ik begin er nu aan te wennen. Even naar lucht happen en daarna is het lekker. Peggy blijft maar zeggen dat ik gek ben en dat het zwembad voor in de zomer is.[e-1f609]

Daarna opgefrist naar de kleindochter. Jordy moet werken. Marchien ging voor de lunch pancakes bakken. Nora vond dat lekkerder dan de voor haar gemaakte macaroni. Onze Italiaanse schoondochter maar niet wijzer gemaakt.

Na de lunch met Nora een flinke wandeling gemaakt. De ‘pram’ (buggy) ook maar meegenomen, anders zouden we er nooit komen. Nora ziet van alles onderweg en wil alles aanraken of haar voet erop zetten. Iedere hond die we tegenkomen is een ‘ bowbow’. Schijnt geblaf te zijn in het Italiaans. Echter een kat, een kalf of een geit is ook een ‘bowbow’.[e-1f618]

Onderweg even koffie en thee gedronken bij Denise. Zij was aangenaam verrast en Nora kreeg er een knuffel bij. Het wordt al een hele verzameling. Terug gewandeld, Nora afgezet en naar de Aldi voor brie. Marchien wilde een ovenschotel maken met cauliflower (bloemkool) en brie. Het viel bij Peggy en Al goed in de smaak.

Peggy had een toetje geregeld in de vorm van cheesecake gebak. Heerlijk. Nog een tijdje met Al zitten klooien aan een app die maar niet gedownload wilde worden. Helaas niet gelukt.