Afsluitend weekend

Donderdag 23 mei

Gestart met een frisse duik in het zwembad, daarna oppasservice gespeeld. Ellie was rond 13.00 uur thuis. Haar weekend was begonnen. Marchien en ik hebben nog wat boodschappen in Buderim gedaan en voor de verandering ‘thuis’ geluncht. Rond half 4 waren Peggy en Allen thuis. We zijn samen naar Mudjimba Beach gereden. Het was volle maan en op dat gedeelte van het strand kun je een grote maan boven de oceaan waarnemen. Dit gaat tegelijk met het ondergaan van de zon boven land. Alles moet wel kloppen, anders kun je de maan niet goed zien. De maan kwam al op terwijl de zon nog niet helemaal onder was. Wel was de maan redelijk goed te zien. Wel een heerlijke strandwandeling met Kylo gemaakt. Die hond is verzot op de oceaan en duikt er gewoon in. Op die plek is een opening in het landschap. De oceaan komt daar op de opening binnen en is daar dan behoorlijk ruw. In de ontstane baai is het heerlijk rustig water. Ook ligt er in de opening een grote rots met begroeiing. Het is als het ware een klein rotsachtig eilandje,die je kunt beklimmen. Dat hebben we natuurlijk ook gedaan. We waren rond half 7 thuis. Peggy maakte geroosterde groente met kip. Op vrijdag hadden we een weekend gepland met de familie op een boerderij in Witta. Peggy en Allen moesten werken, die zouden we dan voor vertrek niet weerzien. Afgesproken dat we zondag nog afscheid kwamen nemen.

Vrijdag 24 mei

De laatste duik in het zwembad, ontbeten en daarna de koffers gepakt. Eerst nog naar het centrum gereden om nog iets voor Peggy en Allen te kopen. Koffie gedronken op een uitzichtpunt, daarna bloemen en een kaart gekocht. Weer terug naar ons tijdelijk huis, iets op de kaart geschreven als bedankje en als afscheid.

De koffers en overige bagage naar de auto gesleept, Kylo nog een keer over zijn trouwe hondenkop geaaid en naar Kawana Waters gereden. Jordy kwam on drie uur thuis. Ik had ondertussen de auto bepakt voor het komende weekend in Witta. We hadden daar een huisje gehuurd op het erf van een boerderij. In de mail van de boerderij stond al in dat ze behoorlijk afgelegen lagen en dat we er via een grindpad konden komen. Witta ligt in de heuvels en de omgeving is schitterend. De boerderij lag inderdaad afgelegen. Enkele kilometers de wildernis in bij een tropisch regenwoud. De weg ging flink omhoog en dan weer omlaag. Dicht bij de administratie ging de weg behoorlijk omhoog en moesten we tussen de koeien doorrijden. Sommige stonden midden op de weg ons op te wachten. Uiteindelijk gingen ze toch aan de kant. We hadden anders biefstuk moeten eten. Ingecheckt en betaald, de route naar het huisje meegekregen en toen op zoektocht. Dat lukte prima en het huisje was van alle gemakken voorzien en had een prachtig uitzicht. Het huisje had een houtkachel en pyromaan Jordy ging direct aan de slag met als eerste gevolg een flinke rooklucht in de kamer. Uiteindelijk lukte het toch en werd het heerlijk warm in de kamer. Doordat we redelijk hoog zaten was het wat kouder dan in Kawana Waters. Om 10.00 lagen we allemaal in bed. Ook Nora was snel in slaap gevallen en dat op een vreemde plek.

Zaterdag 25 mei

Nora sliep redelijk lang uit, wat eigenlijk nooit gebeurd. Natuurlijk direct bij opa en oma in bed donderjagen. Het mooiste moment van de dag [e-1f970].

Na een rustig ontbijt een wandelpad gevolgd in het tropisch woud. Een pad kon je het nauwelijks noemen en het werd een hele klauterpartij door een vochtige omgeving vol met spinnenwebben. Ook Nora hield zich goed.

Teruggekomen nog lekker even in de zon gezeten bij een speelplaatsje bij ons huisje. Toen Nora naar bed ging, zijn Jordy en Ellie met de auto in de buurt rondgereden. Toen ze terugkwamen Marchien en ik. In het dorpje Witta gekeken, genoten van een prachtig uitzicht en een oud kerkhof bezocht. Daar stond een bordje dat we moesten oppassen voor slangen. Op dit kerkhof waren hele oude kapotte graven en ook graven van militairen, te zien aan een wit kruis.

Terug op de boerderij was het tijd om de dieren te bekijken en te voederen. Nora heeft nog twee rondjes op een pony gereden met een helm op. Die was natuurlijk veel te groot en gaf een komisch gezicht. Hierna de geiten, de kalveren en de varkens en de kippen gevoerd, een rondleiding in de melkstal gehad en Nora en Ellie een ritje op de buggy van de boer. Voordat we terug naar het huisje gingen mocht Nora nog drie eieren rapen. Een zeer geslaagde dag met een enthousiaste Nora. Kok Ellie maakte gebakken aardappeltjes met geroosterde groente en zalm. Dat ging er goed in. Marchien en ik aan de afwas en Nora onder de Pompe met Ellie.

Zondag 27 mei

Nora was al om half zes wakker. Om zes uur kwam ze bij ons op bed kijken. Dikke pret natuurlijk. Om 7 uur zaten we al op de veranda koffie te drinken, in de zon met een schitterend uitzicht.

Een ontbijtje in de zon, de koffers gepakt en naar huis gereden. Jordy moest om half 12 aan het werk. Marchien en ik zijn met Nora nog even naar Peggy en Allen gegaan om afscheid te nemen. Het werd een hartelijk afscheid. We hebben van hen genoten en zij hopelijk van ons. Om half 4 hadden we een afscheidsbbq met Denise dichtbij het restaurant waar Jordy werkt aan het water. Een gezellige boel. Daarna afscheid genomen van Denise en terug naar huis gegaan. Vannacht blijven we bij Jordy en Ellie slapen. Maandagavond om 21.00 uur vertrekken we uit Brisbane. Na een vlucht van 14 uren landen we in Dubai. Daar hebben we drie uren pauze, voordat we naar Amsterdam vertrekken. Dinsdag om 13.15 uur hopen we op Schiphol te landen.

We kijken terug op een fantastische ( ruim) 6 weken in Australië bij Jordy, Ellie en Nora. Een toetje was dat we de eerste drie weken samen waren met Robin en Jolien. Onvergetelijk!

Helaas werd het geheel enigszins overschaduwd door de ziekte van zwager Roeljan. Bij hem werd helaas prostaatkanker met uitzaaiingen geconstateerd. We wensen hem van harte beterschap in de komende moeilijke periode. Gelukkig kunnen we er weer voor hem zijn.